би өөрийгөө гайхаад барахгүймаа. мангар хүүхэд юм болхоороо юмуу бүү мэдээ.. өөрийнхөө яг юу хүсээд байгаагаа яаж мэдэх вэ? юу хүсээд байгаагаа өөрөө ч ойлгохгүй байж өрөөл бусдын хүслийг биелүүлэх гэж хамамаг нервээ баржийдаг... өөрийнхөө юу хүсдэгийг мэддэг бол тэрийгээ л хийгээд явж байхсан. нэг найз маань л лав өөрийнхөө биш, эцэг эхийнхээ бодож олсон төлөвгөөгөөр амьдарч өдиийг хүрчээд цаашид ч тэр үг дуугүй хүлцэнгүй байдлаар эцэг эхийнхээ зааснаар л амьдарна гэдэгтээгэй эвлэрцэн. өөрт нь огт таалагдахгүй байлаа ч тэгээл нүүрэндээ баг зүүчээд багныхаа араас хэзээ гарж ирэлгүй амьдархым байх. тэр хүний л соголт...

за байзооо....күэ нээрэн бодоод бодоод олохгүймаа. зүгээр л бодсоор байгаад олчдог байсан бол... хэн нэг мэргэн хүн надад зөвлөгөө өгвөл "сэтгэл зүрхээ чагна" гэж  хэлэх байсан л байх. күэ тэгээд чагнуур барьжийгаад түг түг түг түг гэхийг нь сонсхымуу. хүний зүрх гэдэг чинь тэгээд ямар хүнээс өөрөс нь тусгаарлагдцан юм байдаг биш, зүрх сэтэгэлээсээ хүсээд байгаа юмаа хүн мэджаах л ёстой биздэ? үгүэ би буруу яриад байгаан байна хөөе. хүмүүсийн яриад байдаг  "зүрх сэтгэл" энээ тэрээ гээд байдаг нь энэ махан зүрх  биш хүний дотоод сэтгэл, дотоод дуу хоолой , сэтгэлийн хөдөлгөөнүүдийг нийтэд нь хэлээд байдаг юм шиг байна.

тэхээр би дотроо, гэхдээ бүүр гүндээ юу байдгийг олж нээх хэрэгтэй юм шиг байна тэ?.....
тэгсэн чинь дахиад л мухардчилааа. тэрийг яааж олж мэдэх аргыг мэддэг хүн байнуу? аа тийн бясалгал хийх хэрэгтэй гээд байсан. гэхдээ тэгээд л олоод мэдчихнэ гэдэгт нэг л үнэмшил төркү л байгаан. 

ёх өөрөөсөө залхчилаа. би зүгээр л өөрийхөө юу хүсдэгийг мэддэггүй юм байх гэсэн чинь бүр юу юугаа ч мэддэггүй юм байна. бодоод байхаар бодлууд маань нэг л мэдхэд дахиад л нэг мэдэхгүй зүйлруу хөтлөөд ирэхийн. нөгөө танин мэдэхүй гайхахаас эхэлдэг гээд байсан  хүнийг  хэн гээд байлаа. тэр хүн лав над шиг ийм байдалд орж үзээгүй байх.

өөрийнхөө яг юу хүсээд байгаагаа яаж мэдэх вэ? гэдэг асуулт угаасаа анхнааса шал домбоо асуулт байсын байна. би зүгээр л энэ тухай л бодохыг хүсэхгүй байгаа юм байна.