хэн нэгэнд  хайртай эсэхээ хүмүүс яаж мэддэг юм бол?


тэр хүхнийг бодоод л,  үргэлж толгойд чинь орж ирээд л, элдэв гоё мөрөөдөлд автаад л, тэр хүнийг өөрийн болгох гэсэн хүсэл төрөөд л байдаг уу?


надад бол тэр хүнд ямар байх нь чухал өрөөр хэлбэл тэр хүнийг аз жаргалтай байхыг хүсдэг. өөрийгөө л гэх аминчхан хүсэлээс илүү нөгөө хүнийг яг үнэн голоосоо дэмжиж, тээр бололгүй харин тус болж байсан нь дээр гэж би боддог юм. зарим хүмүүс энэ азгүй амьтан хайртай хүндээ ч тоогддоггүй  гэж бодох байх лдаа.

хайр яамар агуу вэ гээд л байдаг, хүмүүс өөрийгөө л ямар агуу аминчхан, ямар агуу шуналтайгаа гайхцгаагаад байдаг юм шиг санагдаад байдаг юм. аливаад хандах анхдагч хандлага нь бүхний түрүүнд өөрийгөө тавьж, өөрт нь хэрэгтэй гэсэн зүйлээ өөртөө авахыг санаархагчид дэндүү олон байх юм. өөрт нь л хэрэгтэй, өөрийг нь л аз жаргалтай болгож байгаа гэдэг нь л чухал бол тэрийг хайр гэхүү? өөрийг нь жаргалтай болгож байгаагийнх нь хариуд яахав бас ч тийм хүйтэн хадахгүй л байх лда, өөрийхөө төлөө тэр хүнд сайн хандах нь тэр хүнийг  ч өөртөө "хайртай" болгож байдаг байх. тэхээр цаадах нь ч бас л түүнд үнэн голоосоо хайртай биш болж таарна биз? ийм харилцан холбоонд нандин гэх зүйл нь юу вэ? ийм болхоор үл ойлголцол гэх мэтийн олон асуудлууд хүмүүст тулгараад байдаг байх.

жинхэнэ хайртайгаа учирах үнэхээр хэцүү санагддаг. тэр хүнийг нэн тэргүүндээ тавьж үнэн голоосоо хайрладаг нөгөөх нь ч мөн тэгдэг бол жинхэнэ хайр гээч нь бий болдог байх. нөгөөх агуу хайр гэдэг нь энэ л байх бөлгөө. энэ нь гэхдээ өнөөгийн нөхцөлд тун ховор байдаг байхөө.


 зөвхөн нэг нь л нөгөөдөө хайртай байсан ч яахавдээ, тэртээ тэргүй үнэн голоосоо хайртай бол нөгөө хүнийхээ аз жаргалын төлөө өөрийгөө  золиосолж түүндээ ч сэтгэл нь ханах биз.